چه احمق بودم ...

چــه احمق بودم ؛
که نسیمی ، نوازشگر دلیلی شد . 
تا از ویرانی طوفان در امان نمانم ,
چه احمق بودم ؛
که نفهمیدم پشت چهره آرام دریا ,
موجی بلند در اندیشه غرق کردن زورَق من است .
و آنگاه که پرده‌ دل را روی عقلم می کشیدم .
براستی چه احمق بودم ...